آگهی‌های بی‌کیفیت ، تبلیغات بد

زمانی بود که تبلیغات بی کیفیت شبکه های ماهواره ای برای محصولات بی کیفیت ، مورد هجمه وسیع رسانه های داخلی قرار داشتند. تبلیغات محصولاتی مانند انواع عینک ، لوازم ورزشی ، دارویی ، آرایشی و غیره. تبلیغاتی به سبک TV SHOPPING یا TV MARKETING که به تقلید از تبلیغات دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی به صورت مداوم پخش می شدند.

نکات مورد تاکید در آنها هم معمولا به طور ثابت شامل این موارد بود:

• – قیمت فقط **** تومان
• – اگر همین حالا تماس بگیرید از تخفیف ویژه برخوردار می شوید
• – با خرید یک محصول ، ۲ محصول به صورت هدیه دریافت کنید
• – همین حالا تماس بگیرید و محصول را در منزل تحویل بگیرید
• – با پرداخت **** تومان علاوه بر محصول مورد نظر ، یک **** به ارزش **** تومان به عنوان هدیه از ما دریافت کنید
• – صبر کنید هنوز پیشنهاد ما تمام نشده. در بسته بندی محصول علاوه بر سی دی آموزشی ، یک بسته **** رایگان وجود دارد
• – این محصول با فناوری های روز جهان (!) ساخته شده

با نگاهی به این جملات ، اولین عبارتی که به ذهن مخاطب هوشیار و متفکر می رسد “عوام فریبی” است. فرقی ندارد چه در سال 1985 میلادی و چه در سال 1397 خورشیدی باشد ، این تبلیغات چیزی جز تهییج مخاطب ساده دل و بی خبر از همه جا و فروش محصولات بی کیفیت به او نیست.

متاسفانه مدتی است که با هجمه و رواج این تبلیغات در شبکه های تلویزیونی کشورمان در حجم گسترده مواجه هستیم. بنیانگذار این گونه تبلیغات شرکت “س م” است که اولین بار در چند سال گذشته با پخش آگهی کرم حلزون (که بعدا با حکم وزارت بهداشت به علت تقلب و کیفیت پایین ممنوع اعلام شد) اقدام به پخش این گونه آگهی ها نمود.

به لطف هزینه پایین پخش در شبکه هایی غیر از شبکه های اصلی صدا و سیما ، این تبلیغات به صورت قارچ گونه رشد کرده و تمامی ساعات تلویزیون را در اختیار گرفته اند. از ماهیتابه و چاقو و خوردکن گرفته تا لوازم ورزشی و کفش و سی دی کارتن. اگرچه بخش بزرگی از این محصولات بی کیفیت و بنجل توسط همان شرکت ذکر شده و تحت برند های مختلف آگهی می شود ، اما هستند گروه های تجاری دیگری که با بهره گرفتن از روش فروش پیامکی ، علاوه بر فرار از مالیات و عدم شفافیت مالی در برابر نهاد های حکومتی ، اقدام به فروش همان محصولاتی که در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان تبلیغ می شود و با همان برند می نمایند. جدیدترین نمونه این اقدام ، پخش آگهی عینک رانندگی است که سالهاست در شبکه های فارسی زبان پخش می شود.

گزارش های دریافتی حکایت از آن دارند که در پشت پرده ماجرا ، آقای «م.ی» و خانم « ر.پ » دو نفری بودند که در اولین تجربه کاری خود ، در نهم شهریورماه سال 82، یک شرکت ” مسئولیت محدود ” را به نام شرکت خدماتی و بازرگانی “س م” و با سرمایه اولیه دو میلیون تومان ثبت کردند. شرکتی که حتی توانایی خرید محلی برای خود نداشت و مجبور بود تا سال 90 چندین نوبت در محدوده خیابان آزادی تغییر آدرس دهد؛ چه برسد به اینکه دارای کارخانه و تولید صنعتی باشد. ماجرای برملا شده امروز زمانی ابعاد حقیقی تر خود را نشان خواهد داد که بدانیم این شرکت در سال 90 اقدام به ثبت اسامی تجارتی زیر نموده است:

نیوتودی ، حلزون ، تن تاک ، آدلی ، مدارا ، ترنتو ، اینام ، پنیلو و پلیل؛ اسامی متعدد و چه بسا خوش آب و رنگی که برای محصولاتی همچون : انواع کرم‌ها ، صابون ، شامپو و انواع محصولات بهداشتی و آرایشی ، لاغری، کاهش وزن ، کرم حلزون ، روغن شتر مرغ (!) ، محصولات آشپزخانه ، بدنسازی و… تقاضای ثبت داده شده‌اند . راز این ثبت اسامی هم چیزی نیست جز این که قرار بوده تمامی این محصولات به مرور ( احتمالا طی مدتی کوتاه و به صورت پی در پی ) روانه بازار شوند ؛ به این صورت که پس از پی بردن مردم به بی‌تاثیر بودن یا بی ارزش بودن یکی از این محصولات تقلبی، مدتی بعد محصولی مشابه اما این بار با نام و شمایلی دیگر به بازار عرضه شده و کلاهبرداری ادامه بیابد.

تا جاییکه این تبلیغات کمک به فروش محصولات ساخت داخل کند شاید بتوان با اغماض از آن چشم پوشانید اما متاسفانه بسیاری از این آگهی ها محصولات بسیار بی کیفیت چینی را تبلیغ می کنند.

امیدواریم سازمان عریض و طویل صدا و سیما ، اندکی ، فقط اندکی به شعور مخاطبان احترام گذاشته ، به سلامت آنان توجه نماید و ساعات تلویزیون را با آگهی های بی کیفیت برای محصولات بی کیفیت پر نکند.